Paragraf 22

W 1961 Joseph Heller napisal “Paragraf 22” , klasyka literatury amerykanskiej.  Czytam ja teraz w przetlumaczeniu Lecha Je,czmyka.  W trakcie czytania natknelam sie na fragment opisujacy przygody amerykanskich zolnierzy w Rzymie w czasie drugiej wojny swiatowej.  Oto co, ku mojemu zdziwieniu znalazlam:cyt.

“Odpowiadala mu idealnie; byla rozpustna , rubaszna , wulgarna , amoralna , podniecajaca, flaądra o jakiej śnił i marzył od miesięcy.  Byla prawdziwym skarbem.  Płaciła sama za siebie, miała samochod, mieszkanie i pierścień z łososiowa, kamea, ktora doprowadzila Joego Głodomora do szału wspaniale wyrzezbionymi postaciami nagiego chlopca i dziewczyny na skale.  Joe Glodomo’r skamlał, słuzył  i dawal łape,  sliniac sie i drąc pazurami podloge, z pozadania, ale dziewczyna  nie chciala sprzedac pierscienia, mimo ze ofiarowywal jej wszystkie pieniadze, jakie mieli przy sobie, oraz swoj super-aparat fotograficzny na dodatek.  Nie interesowaly jej pieniadze, ani aparat fotograficzny.  Interesowalo ja, wylacznie lajdaczenie sie,.” 

 Aby dowiedziec sie, co dalej stalo sie z pierscieniem, polecam przeczytanie ksiazki.  O pierscienu jest tam niestety niewiele, ale lektura warta jest uwagi ze wzgledu na swoj czarny humor.  

To tyle o kameii tym razem, jak cos jeszcze znajde, to ci podesle.
To znowu fragment emaila od mojej siostry , czyli CAMEII ciag dalszy.